به گزارش قدس آنلاین،کتایون جهانگیری کارگردان فیلم«قطارمسیر۶۰» در جلسه نقد و بررسی این فیلم در پردیس سینمایی هویزه مشهد ضمن اشاره به روند پژوهش و ساخت این مستند، به این نکته اشاره کرد که این اثر را در سالِ ۹۱ ساخته و تحقیقاتش را از سالِ ۸۶ آغاز کرده است: در مسیر تحقیق به چالش‌هایی خوردم که منجر به تعویق ساخت آن شد. حتی در آن سال‌ها طرح اولیه این مستند هم پسندیده و تصویب شد اما به ساخت و تولید نرسید تا اینکه با پیگیری‌هایی که مسئولان مرکز گسترش داشتند، سرانجام با تولید آن موافقت شد. حاصل این پیگیری‌ها و تحقیقات هم ۲ فیلم شد که بخش اول مستند «فریاد شد آواز» بود و قسمت دوم آن همین «قطار مسیر ۶۰» است.

به گفته‌ی کارگردانِ اثر، نسخه نهایی این مستند در سال ۹۲ به‌صورت تدوین‌شده آماده شد اما به دلیل تغییر مدیران مرکز، کار در آرشیو مانده بوده، یک بار نیز قرار بوده تا این اثر در سال ۹۴ در گروهِ «هنر و تجربه» اکران شود که این اتفاق نیز رخ نداد.

جهانگیری در ادامه به برخی نقدها نسبت به مستند «قطار مسیر ۶۰» اشاره کرد و توضیح داد: در بررسی یک فیلم باید به این نکته توجه داشت که فیلم ساز در آن دوره زمانی به دنبال چه موضوعی بوده است در روایت این سرگذشت به دنبال نظرات بی‌طرفانه بودم و در تمام مراحل ساخت این مستند سعی کردم نگاهی همه جانبه به شرایط موسیقی ایران در آن سال‌ها داشته باشم.

وی تصریح کرد:  برای ساخت این فیلم ابتدا تحقیقات زیادی را انجام داده و با دوستان زیادی که درعرصه موسیقی فعالیت داشتند گفتگو و مشورت هایی کردم ، سپس به این نتیجه رسیدم  از آن جا که در باره دهه شصت و موسیقی تا آن زمان صحبتی نشده بود تمایل پیدا کردم که با ساخت یک فیلم حال و هوای دهه شصت را به مخاطبانی که این فیلم را مشاهده خواهند کرد انتقال بدهم .

جهانگیری افزود:  دو نکته در این فیلم وجود دارد یکی آشفتگی است که در دهه شصت وجود داشت و من تصمیم گرفتم آن را منتقل کنم و با هل دادن مخاطب به آن دوره زمانی در واقع فرد را در آن شرایط قرار دهم. دومین نکته در ساختار فیلم بود که هنگام تدوین به تدوینگر اعلام کردم که در آن زمان یک سری تضادهایی وجود داشته است که به نوعی طنز آمیز است و باید در فیلم این طنز دیده شود .

وی ادامه داد: به عبارتی هدف از ساخت این فیلم آن بود که فارغ از هرگونه قضاوت و تحلیلی ،  مردم شرایط و واقعیت های ان زمان را به خوبی درک کنند. زیرا  تاریخ دزدی در کشور خیلی باب و اشکار شده است  و هرگروه و طیفی با برش یک قسمت از تاریخ ادعا دارند که آن دوره زمانی صرفا اختصاص به آنها داشته است و حتی در موضع دفاع نیز قرار می گیرند. از این رو من تصمیم داشتم  فیلم من تنها به روایت ان زمان بدون هیچ گونه نقد و سوال بپردازد و افرادی همچون آهنگران، گلریز و شاهنگیان را برای این فیلم انتخاب کردم که مربوط به همان دوره زمانی دهه شصت بودند و سرنوشت موسیقی آن زمان را در دست داشتند .

جهانگیری با بیان اینکه  مستند ساز باید بحث اخلاقی را همیشه مدنظر داشته باشد، اظهار داشت:  اگر فردی فیلمی و یا مطلبی در باره دهه شصت بنویسد و غیر از محتوای این فیلم بیان کند تاریخ دزدی کرده است زیرا شما اگر از همه افرادی که در ان دهه بودند سوال کنید تنها صداهای افرادی همچون آهنگران و گلریز را که در این فیلم به نمایش گذاشته شده است را می شنیدند .

وی درباره این موضوع که انتخاب آهنگران که یک فرد مداح است  تناسب زیادی با این موضوع این فیلم ندارد زیرا مشخص نیست که وی چه تاثیری بر موسیقی کشور گذاشته است ، اظهار داشت:  اگرچه آهنگران،  آهنگ ساز آکادمیک نبوده است اما فعالیت وی درعرصه موسقی دلی بوده است که تاثیری گذاری اجتماعی و سیاسی را به طور شاخص بر جامعه داشته است  و برای نسل های بعدی نیز نوع گوش دادن به موسیقی را رشد داده است که مخاطبان دهه شصت این فیلم نیز این موضوع را تایید کرده اند.

جهانگیری تصریح کرد: چون این فیلم روایت واقعی دهه شصت است مورد توجه و پذیرش هیچ کدام از گروه های سیاسی نبود و حتی برای دریافت مجوز پنج سال در وزارت ارشاد معطل شد.